Herken jij het verschil tussen energie en adrenaline?

​Mijn post over energie vs adrenaline maakte nogal wat los. Ik kreeg allerlei reacties van vrouwen die zich realiseerden, zo heb ik er nog nooit naar gekeken. En die het bij zichzelf herkenden. Me lieten weten hier best wel mee te strugglen. Waardoor ik dacht, hier wil ik iets mee! (Liever luisteren? Dit blog is ook beschikbaar als podcast).

Ik zal eerst nog even met je delen waar deze post over ging. Het ging over of je het verschil herkent tussen energie en adrenaline. 
Ik noemde het voorbeeld dat ik een training had gegeven. Super leuk. En ik barstte van de energie daarna. Althans, zo lijkt het. Eigenlijk is het adrenaline die je door je lichaam voelt gieren. Wat heel goed werkt en ook nodig is op het moment van de training. En ik heb het nu over een training, maar vul hier vooral jouw eigen situatie in. De adrenaline zorgt er namelijk voor dat je alert bent. Aan staat. Actief meedoet. Je bent met jezelf bezig maar ook met de ander. Het helpt je in zo'n heerlijke flow van actie te komen. Ik hoorde van jullie al voorbeelden voorbij komen van repetities en fotoshoots bijvoorbeeld. Dat is toch zo fijn als je je er dan bij wijze van helemaal in kunt verliezen. 

Je staat dus helemaal aan op zo'n moment. 
En om te voorkomen dat je stuiterend in bed ligt en niet kan slapen is het ook belangrijk om de uitknop te vinden. En daar gaat deze podcast over. 

De eerste stap is om je bewust te worden van het verschil tussen adrenaline en energie. Als je het met elkaar verwart, verklaart het waarom je uiteindelijk toch leeg kunt lopen of moe kunt zijn van iets wat je heel leuk vindt. 

En we zeggen zo vaak of je hoort het, als je doet wat je leuk vindt krijg je daar energie van. Ja, ja, ja. Maar je maakt ook adrenaline aan. Wat ik net zei, dat heb je nodig om te presteren. Maar als je jezelf niet de kans geeft om die adrenaline te laten zakken, en denkt dat het energie is en daarom maar doordendert, dan put je jezelf uit. 

Ik hoorde ook al van jullie je stuitert lekker na en eigenlijk voel je je gesloopt tegelijk. Maar dat heb je door de adrenaline in eerste instantie niet in de gaten. Wel super goed als je het dus in de gaten hebt, dat is namelijk informatie van je lichaam.

En dat is niet erg he! Het betekent niet dat je het niet zou moeten doen. Integendeel. Het gaat erom dat je goed naar je lichaam luistert. Het geeft wat het nodig heeft. 
Dus nogmaals de eerste stap, je bent je nu bewust van dat er een verschil is tussen die twee. En vervolgens kun je nu bij jezelf dit verschil gaan herkennen, in je lichaam. Dat is stap2. Ga er de komende tijd op letten, wanneer je je energiek voelt, en wanneer je een golf van adrenaline in je lichaam voelt. Hoe voelt dat? Waaraan merk je het verschil? Hou voor jezelf eens bij wat er gebeurt als je iets hebt gedaan waardoor je daarna stuiterend in bed ligt. Met wat voor gevoel ging je naar de repetitie/training/fotoshoot/optreden/sprekersklus (vul hier jouw eigen situatie in). Hoe voelde je je daar op het moment zelf? Wat vroeg de situatie van je? Wat deed je? Wat dacht je? En hoe voelde je je daarna? Hoe voelt de adrenaline? Waaraan herken je het? Hoe voelt het stuiteren? Waar voel je dat in je lichaam? Welke gedachtes heb je?

En ik weet, dit is niet de leukste stap. Je wilt gewoon weten, hoe zet ik die knop om zodat ik na een dag of avond met adrenaline gewoon snel kan slapen. Eerlijk is eerlijk toch?
Maar weet je, zo werkt het niet. In mijn post geef ik, eigenlijk als een soort tip, dat je moet afschakelen. Dat is ook zo! Maar de tip an sich is te simpel waardoor je het niet doet. Je weet het wel, maar je doet het niet. Daarom ben ik niet zo van de tips. Je hebt context nodig, alle stappen die eigenlijk allemaal deel uit maken van die ene simpele tip.

In dit blog wil ik het hele verhaal met je delen. Het eerlijke verhaal. Want ik zei net wel, dat je de uitknop moet vinden, maar die uitknop is geen schakelaar. Je kunt hem eerder zien als een dimmer. En doordat jij naar jezelf luistert en de signalen van je lichaam eert en serieus neemt, jezelf geeft wat je nodig hebt, dimt de adrenaline als het ware. 

Dus na stap 1, weten dat er verschil is tussen adrenaline en energie en stap twee, dat bij jezelf gaan herkennen kun je over naar stap 3. Onderzoeken wat bij jou past om de adrenaline te dimmen. Wat kun jij doen om je lichaam het seintje te geven je mag ontspannen. De activiteit waar de adrenaline voor was is voorbij. Ik kom nu tot rust.
En dat is heel persoonlijk. Ik ga voorbeelden met je delen, en ik nodig je uit om ze uit te proberen en te bedenken wat nog andere opties zijn voor jou. Zodat je wat te kiezen hebt. 

Ik gebruik de reistijd terug naar huis vaak om alles nog een keer de revue te laten passeren. Wat heb ik gedaan, hoe ging het, hoe vond ik het, wat is me bijgebleven, wat viel op, wat vond ik fijn, wat niet. Ik laat mijn gedachtes lekker gaan. Even alles verwerken. Want op een of andere manier willen die gedachtes graag komen, dus dan laat ik het ook maar gebeuren. 

Als ik 's avonds laat thuis kom zou ik ook het liefst gelijk naar bed gaan, omdat ik veel slaap nodig heb en de valkuil is om me dan heel erg bewust te zijn van hoeveel uur ik nog kan slapen. Word ik niet rustiger van, integendeel, mijn gedachtes blijven dan ook maar komen. Dus doe ik een of meer dingen van het volgende:

Tegen mijn vriend vertellen hoe de avond was. Vindt hij vaak een minder goed plan omdat hij bijna slaapt en ik vol enthousiasme begin te kletsen. Maar het zorgt ervoor dat ik het nog een keer allemaal langs loop en mijn brein het kan verwerken. 
Douchen kan me ook helpen. En dat doe ik dan mindful: dus helemaal met mijn aandacht bij wat ik aan het doen ben. Luisteren naar het water, de geur van de douchegel opsnuiven, het warme water op mijn rug voelen. 
Wat ik dan ook doe, en dat hoeft niet perse onder de douche, is bewust uitademen. Even pauzeren, inademen en uitademen. En terwijl ik dat doe denk ik met zachtheid, plezier en dankbaarheid terug aan de avond of dag. Voor mij een hele fijne om mezelf mee te geven dat ik het hiermee afsluit. En dan voel ik mezelf tot rust komen. 
In bed doe ik wel eens een bodyscan of ik voel heel bewust mijn hoofd op het kussen. Waar raakt je hoofd het kussen en hoe voelt dat? Voel je de warmte en zachtheid? Vind ik ook een heerlijke mindfulle manier om te ontspannen. Het vertraagt je ademhaling en haalt je uit je hoofd. 
Als je je onrustig blijft voelen, schrijf dan je gedachtes op. Haal ze uit je hoofd. Kom je er meteen achter waar je hoofd nou zo druk mee is, want met het schrijven dwing je jezelf daar bij stil te staan. 
Je kunt de dag ook afsluiten met een soort mini meditatie. Rustig gaan zitten en in gedachte de dag bewust afsluiten. Jezelf bedanken voor wat je die dag hebt gedaan, en tegen jezelf zeggen ik sluit deze dag nu af en ik ga rustig slapen. En focus op je natuurlijke ademhaling. Daarmee geef je jezelf een intentie mee, werkt ook heel krachtig. 

Vaak combineer ik meerdere dingen met elkaar want het is dus geen schakelaar maar een dimmer. Probeer vooral uit wat voor jou werkt. Misschien luister je graag nog even muziek, helpt een wandeling, of iets heel anders. 

Stap 4 is om het toe te passen! 
Dus leren aanvoelen wanneer je wat nodig hebt. Elke dag, elke situatie is anders, misschien werkt een vast afschakel ritueel heel goed bij jou, voor mezelf merk ik dat het dus altijd weer anders is, en het voor mij beter werkt om per moment aan te voelen wat ik nodig heb, waar mijn behoefte ligt. 
En dan kun je er zelfs voor kiezen om, wanneer je vol van adrenaline bent, nog even lekker door te knallen, als je weet dat je toch morgen uit kunt slapen bijvoorbeeld. Het is allemaal niet fixed hè. Leer vooral naar jezelf te luisteren.

Want daar zit een belangrijk iets. We zijn vaak overtuigd van hoe iets moet gaan, wat de beste manier is. Ga maar bij jezelf na, je vindt dat je nu moet slapen, want over zoveel uur gaat de wekker weer. En daar ligt je focus. Volledig in je hoofd. Waardoor je helemaal niet tot rust komt, terwijl jij toch netjes in je bed ligt. Best frustrerend. 

Als je merkt dat het tot rust komen niet lukt, ga dan bij jezelf na of je het jezelf wel toestaat. Of dat je het probeert te forceren waardoor je het ironisch genoeg tegen houdt. Wees mild voor jezelf. Verzacht, en geef jezelf de tijd om die ontspanning te laten komen. Terwijl die rustig opkomt zal de adrenaline langzaam wegvloeien. 

Belangrijk, en nu komt het belangrijkste van dit blog, is om tijd te nemen om die adrenaline rustig weg te laten stromen. In plaats van tegen te houden door te willen stoppen. Dat werkt averechts. Laat het toe. Dat is eigenlijk het enige wat van je wordt gevraagd. Het heeft zich opgebouwd en wil ook weer afbouwen. Dus zorg dat je daar ruimte voor inbouwt en terug te rust in kunt stappen. Op een manier die voor jou werkt.
En dat is zo belangrijk. We zijn het niet gewend, voor alles wat we als probleem ervaren willen we snel een oplossing. Maar in dit geval is het een puur lichamelijk proces wat ruimte vraagt. Meer niet. En als je meebeweegt en goed naar jezelf luistert dan ebt dat stuitergevoel en onrust veel sneller weg. Het dimt. 

Dus nog een keer kort: word je bewust van het verschil, ga het verschil bij jezelf leren herkennen, onderzoek mogelijkheden om te ontspannen die bij jou passen en experimenteer hiermee hoe jij ze toe kunt passen en wanneer. 

Blijf dus vooral dat doen wat je leuk vindt! Waar je energie van krijgt! Wat je plezier geeft. Je kunt adrenaline prima handelen, als je zorgt dat je jouw interne dimmer gebruikt om af te schakelen, zodat je tot rust komt. Dat is balans. En het balanceren, dat is juist wat ons leven leuk maakt en afwisseling geeft💗

Mocht je na dit blog nog een vraag hebben over jouw persoonlijke situatie, dan kunnen we altijd even vrijblijvend sparren.