Mijn nieuwe normaal

​Zondagochtend, 8 maart 2020. Ik lig nog in bed als ik een appje van het werk krijg. Of ik vanaf morgen thuis wil werken. Er is Corona vastgesteld bij ons in de stad. De eerste twee weken zijn vreemd. Het duurt even voor ik mijn draai gevonden heb, maar na twee weken realiseer ik me dat ik dit eigenlijk wel prima vind!
 
De eerste maanden van 2020 voelde ik stress. Een volle agenda, veel moeten van mezelf, wetende dat er nog meer ‘moeten’ aan zou komen in de komende maanden. Ik legde mezelf een druk op om te presteren. Wat ik doe moet goed zijn. Alles moet goed zijn. En dat alles bleek nogal veel. Maar het is toch allemaal leuk? Keuzes maken bleek ik lastig te vinden. Ga maar eens kiezen tussen al die leuke dingen!
 
En toen kwam de Coronacrisis. We kwamen in een intelligent lockdown en alles werd anders. Een bizarre situatie waarvan ik nog steeds wel eens denk, maken we dit nou echt mee? 

Maar als ik heel eerlijk ben, heeft het mij ook veel goeds gebracht. De Coronacrisis bleek de ultieme vorm van onthaasten te zijn. Een lege agenda, wat een vreemde gewaarwording! Alle stress viel weg. Opeens was er alle tijd.
 
Tijd om het huis weer eens goed op te ruimen, de tuin klaar te maken voor de lente. Uitgebreid te koken. Picknicken op verlaten plekjes. Een boek lezen. We ontdekten hoe mooi onze eigen omgeving is. Hoe vindingrijk en creatief we zijn. We spelen gezelschapsspelletjes want op tv is ook niet veel soeps meer. Het lijkt of heel Nederland aan het puzzelen is geslagen. Tijd voor het kleine geluk.  
 
Tijd voor verbinding. Verbinding met onszelf. Want wat ga je doen als niks hoeft? Waar wil jij je tijd aan besteden? Wat is echt belangrijk voor jou? Verbinding met anderen. Er kwam meer waardering voor zorgpersoneel en andere vitale beroepen. Er worden sindsdien meer kaartjes gestuurd, om te laten weten dat je aan iemand denkt. We helpen elkaar en geven elkaar de ruimte. In plaats van vlug vlug is er weer echt contact. Ook als dat online gebeurt.
 
Ik hoop dat de verbinding blijft. Dat we teruggaan naar ons gevoel. Luisteren naar ons lichaam en intuïtie. Dat we verbinding blijven maken met elkaar. We tijd nemen om op te laden in plaats van weer in de ratrace te stappen. Bewuste keuzes maken op alle gebieden. Goed voor onszelf zorgen, voor elkaar en de natuur.
 
Deze periode heb ik ook gebruikt om te reflecteren op waar ik nu sta en waar ik naartoe wil. Wat bevalt me goed en wil ik zo houden na de Coronacrisis? Wat wordt mijn nieuwe normaal?
 
In mijn nieuwe normaal wil ik ontspanning behouden. Het moeten moet niet meer. Want nu blijkt toch dat alles afgezegd of uitgesteld kan worden. Als zelfs het Songfestival en de Olympische Spelen uitgesteld worden is er toch een hoop mogelijk ;)
Keuzes maken is wat ik ga doen. Nu worden de keuzes nog voor ons gemaakt –geen hobby, geen terrasje, geen visite- maar straks bepaal ik zelf wat ik écht belangrijk vind en mijn tijd aan wil besteden. Want als alles wegvalt blijkt het belangrijkste over te blijven.
 
Maar één ding wil ik zeker terug, want wat mis ik persoonlijk contact! Een knuffel. Elkaar vasthouden. Daar kijk ik het meeste naar uit. En weer een terrasje pakken of naar een evenement. Wat heb ik daar zin in!
 
Ik ben heel benieuwd wat jouw nieuwe normaal gaat worden. Je kunt dit voor jezelf vinden door antwoord te geven op vragen als ‘wat heeft deze periode mij gebracht? Wat blijf ik doen als de maatregelen versoepelen? Wat heb ik het meeste gemist? Wat bleek ik helemaal niet te missen? Waar heb ik plezier uit gehaald? Waar kreeg ik energie van?’
 
Welke keuzes maak jij om verbinding te maken met jezelf en anderen?